De algehele conditie voor en uiteraard ook tijdens de zwangerschap is van belang voor moeder en kind. In relatief korte tijd verandert er veel, niet alleen op mechanisch vlak, door de algehele vormverandering maar ook door de veranderde ligging van vitale organen en wervelkolom. Daarvan niet los te zien zijn er mogelijke veranderingen op hormonaal en emotioneel vlak. Aan het van nature aanwezige compensatievermogen van de aanstaande moeder maar ook van het kind worden hoge eisen gesteld.

Met name de bindweefselstructuren van het bekken ondergaan door de invloed van de zwaartekracht en onder invloed van de werking van hormonen een aanzienlijke verandering, zeker op het eind van de zwangerschap, tijdens de zogenaamde foetale periode. De ligging van het kind is belangrijk. Rug-, bekken-, been-, bekkenbodem-, spijsverterings- en hoofdpijnklachten kunnen niet alleen het geluk van de zwangerschap verstoren maar blijken vaak effectief osteopatisch behandelbaar.

Langdurige en moeilijke bevallingen kunnen een grote impact hebben op moeder en kind. Het gebruik van zuignap of tang bij de bevalling kan voor het latere functioneren van moeder en vooral kind van groot belang zijn. Osteopathie kan een effectieve en verreikende oplossing bieden. Directe manipulaties zoals beschreven rondom het “KISS-syndroom” staan ons vanwege de grootte van het mechanische geweld van buitenaf en de daarmee onmiskenbaar samengaande verrekking of krakende geluiden ernstig tegen en blijken bovendien absoluut niet nodig om het gewenste effect te bereiken.